CRDO Monterrei Historia
Os restos arqueolóxicos atopados na rexión, como as prensas, adegas excavadas en rocas e vasixas de orixe romana, mostran a participación destes últimos na introdución da viticultura en Monterrei.
Dende a finais do século IX, o cultivo da vide expandese por toda a rexión a mans das ordes relixiosas, o usarse o viño como tributo ao pago a mosteiros e señores feudais.
Esplendor Histórico
Durante a Idade Media e parte da Moderna, Monterrei tivo unha gran influencia nos aspectos económicos, políticos e culturais de Galicia e España. Por este motivo, D. Federico Justo Méndez, autor do libro Brotes de Raices Históricas, afirmaba: "os viños do val de Monterrei, pola súa excelente calidade, alternaban cos viños de Oporto, chegando incluso a súa comercialización distintas partes de América. Durante a época do V Conde de Monterrei, a quen o rei Felipe II concedeulle o título de vicerrei co fin de gobernar as novas colonias españolas en América, comercializando así os vinños de Monterrei nesas rexións".
Máis recentemente, pódese destacar que, a mediados do século pasado, Monterrei era unha zona na que se producían grandes cantidades de viño de excelente calidade. Proba diso foi a presenza na rexión de importantes adegas, que tiñan prensas de pedra e grandes barricas de carballo.
A comenzos dos anos 60 constrúese a adega Cooperativa de Monterrei co obxectivo de promover a correcta elaboración dos viños e a súa posterior comercialización.
A finais do século XX, a emigración, o peche da bodega cooperativa eo abandono da terra, dada a súa baixa rendibilidade, supón case a desaparición do viñedo na zona, pero o recoñecemento administrativo da Denominación de Orixe e da aprobación de a súa regulación (por Orde do 25 de novembro de 1994), así como o compromiso con viños de calidade, levou ao rexurdir a rexión.
O Rexurdir
É, polo tanto, nos anos noventa o momento no que se produce un gran salto cualitativo tanto na recuperación das variedades preferentes como na elaboración do viño.
Siguense mantendo as plantaciones con sistemas de formación en vaso grego, pero en moitas das novas plantacións introdúcese un novo sistema de cultivo, que se fai en espaldeira de dobre cordón para facilitar o laboreo e a colleita.
Isto, xunto co investimento en tecnoloxía e a adopción de novas prácticas enolóxicas, supuxeron un grande impulso para o sector vitivinícola da rexión.
Ao conservar unha elevada porcentaxe de variedades preferentes no tratamento (todos nativos), obteñense viños con características específicas, con carácter e que expresan a tipicidade da zona.
